RPO WL - Regionalny Program Operacyjny Województwa Lubelskiego 2007-2013

09-05-2012

Zapraszamy na rozmowę z prof. Karolem Klauzą, Dyrektorem Instytutu Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim imienia Jana Pawła II.

Instytut Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej KUL niedawno zmienił swoją siedzibę z Al. Racławickich na Drogę Męczenników Majdanka. Jak od tego czasu zmieniła się uniwersytecka rzeczywistość i jaki udział miały w tym fundusze z RPO?

Prof. Karol Klauza: Najbardziej kosztowna inwestycja jaka do tej pory została wdrożona w struktury instytutu, to projekt „Sieć bezprzewodowa i elektroniczna obsługa spraw KUL", zrealizowana w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Lubelskiego na lata 2007-2013. Cele projektu to poszerzenie możliwości dostępu studentów oraz gości do sieci internetowej na terenie uniwersytetu, w tym przypadku na terenie Instytutu mieszczącego się przy Drodze Męczenników Majdanka, budowa sieci szkieletowej na styku z dostawcą internetowym, budowa sieci bezprzewodowej w budynkach KUL. Pozyskane środki zostały również przeznaczone na wdrożenie systemu Elektronicznej Skrzynki Podawczej, co umożliwiło klientom zewnętrznym komunikację z uczelnią kanałem cyfrowym. Dodatkowo, nasi pracownicy, mogą korzystać z usprawnienia administracyjnego, jakim jest Elektroniczny Obieg Spraw. Projekt zaowocował pojawieniem się wielu nowych produktów teleinformatycznych na uniwersytecie, z których instytut również skorzystał, otrzymując m.in. nowoczesną, w pełni wyposażoną salę komputerową.

Co Pan, jako dyrektor Instytutu będącego beneficjentem środków pozyskanych z RPO WL  może poradzić osobom starającym się o fundusze europejskie? Na co należy zwracać szczególną uwagę? Co stanowi największą trudność w procedurze pozyskiwania środków i realizacji projektów?

Prof. Klauza: Pozyskiwanie środków na inwestycje unijne wiąże potencjał ekonomiczny Unii z potrzebami inwestycyjnymi regionalnych polityk gospodarczych, kulturalnych i edukacyjnych. Kierowany przeze mnie Instytut w ramach ogólnego projektu unijnego uzyskał środki na poszerzenie i udoskonalenie bazy informatycznej. Na kanwie tego zrealizowanego przedsięwzięcia można wskazać kilka sugestii praktycznych w zakresie aplikacji o fundusze unijne podobnych instytucji. Pierwszym z nich jest rzetelne określenie potrzeb w świetle współczesnych standardów nauczania. Wiele regionów wschodniej i środkowej Europy wciąż doświadcza negatywnych skutków niedoinwestowania bazy nauczania. Trudno je wciąż pokonać środkami pochodzącymi z funduszy centralnych i samorządowych. Dlatego długofalowa polityka unijna zmierzająca do wyrównywania różnic, winna być kierowana na projekty podstawowe dla wychodzenia z opóźnień inwestycyjnych. Takim centralnym przedmiotem inwestycji, instrumentalnym wobec wszystkich pozostałych potrzeb jest z pewnością nowoczesna, rozbudowana, bezpieczna i efektywna baza technologii informatycznych. W tym zakresie mieścić się może wiele konkretnych projektów: szkół i kursów internetowych dla dzieci, młodzieży a zwłaszcza ludzi starszych (Uniwersytety III Wieku) by tą drogą uniknąć informacyjnego zmarginalizowania społecznego. Innym kierunkiem mogą być powstające na bazie zasobów cyfryzacyjnych powiązania biznesowe, kulturowe i edukacyjne. W tym względzie istotnego znaczenia nabiera synchronizacja tych działań z polityką Ministerstwa Cyfryzacji. Dotyczy to m.in. bibliotek, mediatek i e-learningu. Drugim wyznacznikiem aplikowania jest rozeznanie hierarchii potrzeb społecznych z punktu widzenia bezpieczeństwa, rozwoju i kreatywności inicjatyw lokalnych. Granty z tego obszaru, jak dotychczas korzystnie rozwijające się, np. w formie agroturystyki, wdrażania nowych źródeł energii odnawialnej, likwidacji zagrożeń dla środowiska odsłaniają nowe możliwości rozwoju. Ponieważ szansę uzyskania środków unijnych stanowi wkład własny, są to z konieczności inicjatywy możliwe dla podmiotów społecznościowych lub z już rozwiniętym kapitałem inwestycyjnym, ale poszukujących dodatkowego wsparcia. W tym przypadku projekty winne uwzględniać potrzeby środowisk „małych ojczyzn” lub instytucji o szczególnym znaczeniu dla rozwoju lokalnych możliwości gospodarczych (tzw. silnych instytucji lokalnych).
   
    W trakcie przygotowania aplikacji potrzebna jest fachowa pomoc specjalistów od formułowania dokumentacji wyjściowej. Ta faza jest podstawowa, a zarazem wymagająca trafności sformułowań, poprawności dokumentacyjnej i umiejętności posługiwania się kluczowymi terminami. Już na tym etapie należy mieć rozeznanie co do potencjalnych wykonawców, by w przypadku przyznania środków zostały one terminowo i zgodnie z procedurami rozdysponowane i wykorzystane. Największą trudność stwarza paradoksalnie poprawna i zgodna z regulaminami „konsumpcja” przyznanych środków. Można sobie ułatwić ten etap angażując usługi księgowania, obeznane z wymaganiami procedur europejskich. To dzisiaj nowa gałąź specjalizacji, podobnie jak w przypadku podstaw prawnych obowiązujących aktualnie w Unii Europejskiej. Pomimo naturalnej niechęci do podejmowania działań o charakterze administracyjnym warto wejść na tę drogę inwestowania, gdyż alternatywą pozostaje niepewny i kurczący się rynek sponsoringu i coraz trudniejsze pozyskiwanie środków z funduszy państwowych i samorządowych.

Dziękuję za rozmowę.