W 1996 r. powstał projekt odbudowy kamienicy, z przeznaczeniem na siedzibę oddziału Muzeum Sztuki Złotniczej i sale wystaw czasowych Muzeum Nadwiślańskiego, autorstwa prof. arch. Lecha Kłosiewicza. Projekt nawiązuje do konserwatorskiej koncepcji Karola Sicińskiego, który budując w początku lat 50-tych Dom Architekta przesądził o charakterze architektury całej pierzei Rynku. Proponowana forma architektoniczna jest kontynuacją tej zabudowy, zarówno pod względem urbanistyczno-architektonicznym, jak i założonej funkcji użytku publicznego.
Od strony północno-wschodniej nieruchomość graniczy z terenem Domu Architekta. Cały obszar znajduje się w strefie ścisłej ochrony konserwatorskiej. W zabytkowych piwnicach, pochodzących z XVI-XVIII w., od 1979 r. mieściła się siedziba Muzeum Sztuki Złotniczej, oddziału Muzeum Nadwiślańskiego.
Projektowany budynek główny ma pełnić funkcje muzeum z uwzględnieniem zasadniczych elementów jego specyfiki związanych z koniecznością zapewnienia jak najlepszych warunków udostępniania zbiorów (działalność wystawiennicza, edukacyjna, ruch i obsługa zwiedzających, ochrona) oraz najwłaściwszych warunków pracy muzealników. Część wystawiennicza zlokalizowana jest w odtworzonych zabytkowych piwnicach, na parterze oficyny oraz na I piętrze i jest funkcjonalnie wyodrębniona od części zaplecza biurowo-socjalnego, usytuowanego w oficynie.
Budynek jest dostępny dla osób niepełnosprawnych.
Portal finansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Lubelskiego na lata 2007-2013